Wednesday, June 17, 2009

درد

انقدر سنگین و دردناکه که نمیتونم بنویسم...هنوز تصویر یکی‌ از بچه‌هایی که رفت، جلوی چشمای دوستاش،وسط خیابون، جلوی چشامه...
هرچی‌ فکر می‌کنم، با وضعیت موجود، اگه بخوام واقع گرا باشم، به ضرر مردم تموم خواهد شد در هر حالت...چی‌ کار میشه کرد که زندگی‌ رفتهٔ آدما گم نشه وسط این همه هیاهو، امیدای سوختشون، آیندشون برگرده؟

No comments:

Post a Comment