پست صفر

سیخ نوشته ها، بیان نظرات، مشاهدات، تفکرات شکل یافته یا در حال شکل گیری، برداشت ها، احساسات، ترس ها و نگرانیهای چند دوست نه لزوما همفکر است.

فکر کردیم صرف بیان جفنگیات روزمره - جزییات اجتناب ناپذیرو بعضا لذتبخش زندگی‌- تاثیر کمرنگی در پرورش و پویایی فکرمان خواهد داشت. تصمیم گرفتیم بسته به زمنیه فکری میزان مطالعه و علاقه، از موضوعات مختلف بی پروا ورک بنویسیم.

همگی‌ معتقدیم محدودیت، به هر نوعی، مخرب است. به آزادی بیان عقیدهٔ عملی‌ داریم، مرز حرمت و تقدس را به چالش می کشیم، ولی عقیده و باوری تعریف نمی‌کنیم.

می خواهیم شیوهٔ تفکر و باور‌های ثابت ذهنمان را بسنجیم و به بوتهٔ نقد ببریم و شاید حتا زیرپا بگذاریم.

پویایی فکر و باز گذاشتن خیال را - با وجود ترس غیر قابل انکاری که به همراه دارد - در کنار هم تجربه ‌کنیم.

تفاوتها را می پذیریم وبهشان احترام می گذاریم؛ انتقاد می شویم و انتقاد می‌کنیم، به قصد شناخت بهتر از هرآنچه تا به حال با آن زیسته ایم واز درگیریهای سرکوب شدهٔ ذهنمان، و آنچه از یکدیگر خواهیم آموخت.